Dilşan İYEM tarafından hazırlanmış olan " Türk
İş Hukuku ve İş Sağlığı ve Güvenliği Hukuku'nda İşveren Vekili " konulu İş Sağlığı ve Güvenliği Yüksek Lisans tezidir.
Dosyaya ekteki linkten ulaşabilirsiniz.
ÖZET:
Tarih
boyunca insanlar, çok çeşitli sebeplerle kendilerini temsil edecek kimselere
ihtiyaç duymuşlardır. Bu temsil ihtiyacı, iş hayatında işveren vekilliği
kavramının ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Yalnızca İş Hukuku’na özgü bir
kavram olan işveren vekilliğinin, mevzuatımızda üzerinde anlaşmaya varılmış
ortak bir tanımı bulunmamaktadır. İşveren vekili kavramı için; İş Hukuku
kapsamındaki her kanunda -kanunun amacı doğrultusunda- farklı tanımlar
yapılmıştır. 2013 yılında yürürlüğe giren İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’nda
ise; işveren vekili tanımı doğrudan yapılmamış, ancak; işveren adına işin
yönetiminde görev alan kişilerin işveren vekili olarak kanunun uygulanması
bakımından işveren ile eş tutulduğu belirtilmiştir.
İşveren
vekilliği sınırlarının net olarak çizilmemiş olması, kavramın anlaşılmasını
daha da zor bir hale getirmektedir ve uygulamada birçok anlaşmazlığa neden
olmaktadır. Bu anlaşmazlıklar en çok; işveren vekillerinin iş güvencesi, fazla
çalışma alacakları ve iş sağlığı ve güvenliğine ilişkin sorumluluklarının
tespiti hususlarında karşımıza çıkmaktadır.
Bu
çalışmada; işveren vekili kavramı, hem İş Hukuku kapsamındaki kanunlar
açısından hem de İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu açısından literatür taraması
yöntemiyle incelenmiş ve işveren vekilliğine ilişkin uygulamada karşılaşılan
sorunlar Yargıtay kararları üzerinden ele alınmıştır. İlaveten; işveren vekili
kavramının karşılaştırmalı hukuktaki yeri de Almanya, Avusturya, İsviçre,
Yunanistan ve Fransa örnekleri ile incelenmiş, birincisi; Fransız Hukuku’nda
işveren vekiline yetki devri konusunda, ikincisi ise; Alman Hukuku’nda işveren
vekili-iş güvenliği uzmanı ilişkisi konusunda olmak üzere iki örnek düzenleme
model önerisi olarak sunulmuştur.
ABSTRACT:
Throughout
history, people have needed other people to represent themselves for a variety
of reasons. This need for representation has led to the emergence of the concept
of employer representative in business life. There is no common definition of
employer representative which is an unique concept to Labour Law. Different
definitions have been made in each law –according to the purpose of the law-
within the scope of Labour Law for employer representative concept. In
Occupational Health and Safety Law enacted in 2013; the employer representative
is not defined directly but it is stated that the persons, who take part in the
management of the work on behalf of the employer, are kept as peers with the
employer for the implementation of the law as the employer representative.
The
fact that employer representative boundaries are not clearly defined makes the
concept even more difficult to understand and causes many disputes in practice.
Most of these disputes appear in terms of employment security, overtime payment
and determination of responsibilities regarding occupational health and safety
of the employer representatives.
In
this study; the concept of employer representative has been examined with the
literature review method both in terms of the laws under Labour Law and in
terms of Occupational Health and Safety Law. Additionally, the concept of
employer representative in comparative law has also been examined with examples
from Germany, Austria, Switzerland, Greece and France and two exemplary
regulations are presented as model proposals: first; the delegation of
authority to the employer representative in French Law, second; the
relationship between employer representative and occupational safety specialist
in German Law.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder